Vandaag stond de dag in het teken van de alligators. Eerst een lekker Amerikaans ontbijtje met eitjes, verloren brood en vers fruit, daarna richting benzinestation – want intussen is de eerste volle tank volledig leeggereden, en dan richting Everglades. Dat tanken was trouwens een avontuur op zich. We dachten gewoon even te tanken met de visakaart, maar die machine vroeg een code van vijf cijfers en wij hebben er maar vier! Na een aantal tevergeefse pogingen vroegen we dan toch maar om hulp. Bleek dat hier in Amerika eerst de postcode – vijf cijfers – wordt gevraagd en dan pas de code.
De rit naar de Everglades verliep heel vlot langs de US41, de Tamiami Trail. We bezochten een deel van het Nationaal Park bij Shark Valley. Bij de ingang kwam er net naast onze auto een grote alligator uit het water gekropen. Dat was schrikken en de toon van de dag was gezet. We konden mee met een twee uur durende tramtour door een deel van het gebied. Een gids gaf ons onderweg uitleg over de verschillende habitats binnen de Everglades. Onderweg zagen we een aantal baby alligators. Bij de uitkijktoren halfweg zagen we een drietal volwassen beesten, eentje ervan midden op de weg. Volgens de gids moesten we geen schrik hebben. Alligators zien alles drie keer zo groot dan de werkelijkheid. Wij mensen zijn dus een veel te grote ‘snack’ voor die beestjes. J Er waren volgens hem gedurende heel de geschiedenis van Shark Valley nog maar twee incidenten geweest. Eentje was met een jongetje van acht die met zijn fietsje in het water belandde dicht bij de inkom van het park. Hij werd gebeten in zijn middel, maar herstelde na drie weken ziekenhuis volledig. Het twee ongeval gebeurde met een dronken man die een babyalligator probeerde te dragen. Die had niet op mama alligator gerekend. Na deze ‘educational tour’ reden we door naar de meer sensationele tour, namelijk die met een airboat. We kozen voor Coopertown’s, de oudste operator in de Everglades, maar er zijn er zoveel meer. Onze gids bleek heel veel kennis te hebben over de Everglades en over alligators in het bijzonder. Hij had een doctoraat in biologie, specifiek over alligators. En ja, we kwamen op onze boottocht verschillende beestjes tegen. Eerst is dat schrikken, maar zoals ik eerder al schreef, wij zijn veel te groot voor zo’n alligator.
Na ons Everglades avontuur reden we door naar ons hotel in de Keys. Het werd even zoeken, want ze kennen hier geen straten en huisnummers. Je kan je hier enkel oriënteren op de mijlpalen. Het bleek een gezellig hotel te zijn. Onze kamer is een studiotje op het gelijkvloers met zicht op zee.
De rit naar de Everglades verliep heel vlot langs de US41, de Tamiami Trail. We bezochten een deel van het Nationaal Park bij Shark Valley. Bij de ingang kwam er net naast onze auto een grote alligator uit het water gekropen. Dat was schrikken en de toon van de dag was gezet. We konden mee met een twee uur durende tramtour door een deel van het gebied. Een gids gaf ons onderweg uitleg over de verschillende habitats binnen de Everglades. Onderweg zagen we een aantal baby alligators. Bij de uitkijktoren halfweg zagen we een drietal volwassen beesten, eentje ervan midden op de weg. Volgens de gids moesten we geen schrik hebben. Alligators zien alles drie keer zo groot dan de werkelijkheid. Wij mensen zijn dus een veel te grote ‘snack’ voor die beestjes. J Er waren volgens hem gedurende heel de geschiedenis van Shark Valley nog maar twee incidenten geweest. Eentje was met een jongetje van acht die met zijn fietsje in het water belandde dicht bij de inkom van het park. Hij werd gebeten in zijn middel, maar herstelde na drie weken ziekenhuis volledig. Het twee ongeval gebeurde met een dronken man die een babyalligator probeerde te dragen. Die had niet op mama alligator gerekend. Na deze ‘educational tour’ reden we door naar de meer sensationele tour, namelijk die met een airboat. We kozen voor Coopertown’s, de oudste operator in de Everglades, maar er zijn er zoveel meer. Onze gids bleek heel veel kennis te hebben over de Everglades en over alligators in het bijzonder. Hij had een doctoraat in biologie, specifiek over alligators. En ja, we kwamen op onze boottocht verschillende beestjes tegen. Eerst is dat schrikken, maar zoals ik eerder al schreef, wij zijn veel te groot voor zo’n alligator.
Na ons Everglades avontuur reden we door naar ons hotel in de Keys. Het werd even zoeken, want ze kennen hier geen straten en huisnummers. Je kan je hier enkel oriënteren op de mijlpalen. Het bleek een gezellig hotel te zijn. Onze kamer is een studiotje op het gelijkvloers met zicht op zee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten